مادرانی که به دنبال فرزندآوری دچار نقص عضو شدهاند، نیاز به حمایتشدن و درک شدن توسط همسر را بیش از پیش پررنگ میدانند. همسرانی که حمایت خود را از طریق اطمیناندادن به مادران، حامی بودن و پذیرش بدون قید و شرط، عشق ورزیدن با تمام کاستیها و سختیها در بحرانیترین شرایط زندگی نشان میدهند، حمایت مثبت را در تجربه این مادران ایجاد مینماید. در مواردی که همسر، مادر را به علت نقص عضو جدید سرزنش نکرده و به نحوی به مادر این موضوع را انتقال داده است که در هر شرایطی مادر را دوست دارد و مشکل ایجاد شده از شدت دوستنداشتن وی نکاسته است، مادر حس حمایتشدن را ادراک میکند. عشق ورزیدن همسر به مادر با تمام کاستیهایش ناشی از مواردی است که مادر حمایت مثبت را از سوی همسر خود احساس میکند.